Theaterblog: A Chorus Line

A Chorus line

Door theaterblogger Margje

Heerlijke voorstelling!

Het nieuwe jaar is nog maar vier dagen oud als mijn dochter en ik theater De Flint inlopen. We worden verrast met een enthousiast  "Gelukkig nieuwjaar!" en gratis champagne en oliebollen. Gelukkig mag ice tea ook, dus proosten Mette (14) en ik even later op 2017 èn op A Chorus Line. Want dat is de voorstelling die we die avond in Amersfoort gaan zien.

Ik ken het verhaal al, ik weet dus een beetje wat we gaan meemaken. Toen ik de film zag, was ik ongeveer net zo oud als Mette nu is. Zij zag de film nooit, ze weet alleen dat A Chorus Line gaat over een groep mensen die auditie komt doen voor een grote show. Ik heb haar uitgelegd wat een chorus line is. De dansers doen auditie voor een plek in de 'rij', dus niet voor een hoofdrol in een voorstelling, maar voor de grote groep extra dansers. Een soort achtergrondkoor, maar dan in een dansvoorstelling. Het verhaal gaat over de dag dat de groep audities komt doen, en dat de regisseur komt kijken wie er wel en wie er niet geschikt is. Er is maar plaats voor een paar personen en iedereen wil natuurlijk graag door naar de volgende ronde. Een soort Idols en Voice of Holland avant la lettre dus, dat kent Mette wel.

In de foyer lopen meer pubers rond dan ik normaal in het theater tegenkom. Blijkbaar hebben meer mensen bedacht dat A chorus line een prima show is om met je dochter of zoon te gaan bekijken. Zouden al die kinderen, net als Mette, ook naar dansles en theaterles gaan? Niet veel later zitten we in de bijna uitverkochte Rabotheaterzaal. Licht uit, spot aan, de show begint. Meteen zitten we er middenin. Wat een grote groep acteurs! Het enthousiasme spat er vanaf en wat kunnen ze goed dansen en zingen. Ik geniet vooral van de momenten dat de hele groep danst en zingt (wat een overweldigend spektakel is dat!), maar ben ook een paar keer onder de indruk van de individuele verhalen en optredens.

Pas tijdens de voorstelling komt Mette er achter dat het verhaal zich afspeelt in New York. Oeps, dat was ik even vergeten te vertellen. De Nederlandse toneelversie lijkt veel op de origine film, hele stukken zijn letterlijk vertaald. Ook alle liedjes zijn in het Nederlands, en klinken net zo fijn als in de film. Soms kijk ik even opzij, om te checken of Mette de voorstelling leuk vindt. Maar ik hoef me nergens zorgen over te maken, merk ik al snel. Ze is twee uur lang geboeid, ik hoor haar ook een paar keer grinniken om een grappige tekst en bij het slotapplaus klapt ze net zo hard mee als de rest van het publiek. Dan zien we eindelijk ook de muzikanten die voor de mooie live muziek hebben gezorgd en ook een applaus verdienen. Een groep familieleden van een van de muzikanten joelt nog harder dan de rest van het publiek al deed. En ik? Ik vind het jammer dat het al weer afgelopen is en hoop stiekem dat ze ooit een Chorus Line met senioren maken. Dan heb ik nog een jaar of dertig om te trainen en oefenen en dan meld ik me in 2047 ook aan voor de audties!

Ook enthousiast geworden? Bestel dan snel uw kaarten!

Geschreven blogs door Margje:
Theaterblog: De grote drie
Theaterblog: Watskeburt
Theaterblog: A Chorus Line
Theaterblog: Herman in een bakje geitenkwark
Theaterblog: Tim Fransen
Theaterblog: Diederik van Vleuten
Theaterblog: Elke Vierveijzer
Theaterblog: Niet Schieten!
Theaterblog: Wim Daniëls - Associëren
Theaterblog: Vitamine TH