De vraag naar betekenisvol ouder worden is niet nieuw, maar in de 21e eeuw volstaan traditionele antwoorden niet langer. Gangbare verhalen kloppen niet: ouder worden is niet ‘jong blijven’ en betekent evenmin alleen maar verlies. Maar wat is het dan wel?
In haar lezing pleit filosoof Suzanne Biewinga voor een nieuwe manier van spreken over ouder worden, aansluitend bij de ervaring van ouderen zelf. Zij baseert zich daarbij op tal van groepsgesprekken met oudere mensen en op het werk van hedendaagse en antieke denkers. Door de ervaringen, inzichten en verlangens van ouderen centraal te stellen, komt ze tot heldere inzichten over wat waar, goed en mooi is aan ouder worden – en wat niet.
Over de spreker
Suzanne Biewinga promoveerde als zeventigjarige aan de Universiteit van Amsterdam op haar onderzoek naar een nieuwe filosofie van ouder worden als ervaring. Eerder was ze onder andere werkzaam als ondersteuner van patiëntenorganisaties en als coördinator van een hospice. Na haar werkende bestaan studeerde zij filosofie aan de Radboud Universiteit en zette zij haar filosofiewerkplaats op.